Luctu fatigatus levavit caput et sic suum et sic ait quicumque es, domine vade, discum epulare cum meis ac si cum tuis. Ego vero afflictus sum meis calamitatibus, ut non solum epulari sed nec vivere desiderarim. Confusus Athenagora subiit de subsannio navis rursus ad navem et bens ait non potui
Mortis revocem? Bene mihi venit in mentem: perge, puer, ad lenonem illum et dic ei, ut mit memmioll Tharsiam. Cumque perrexisset puer ad lenonem, haec leno audiens non potuit eum contemnere, li cet autem contra voluntatem, nolens misit illam. Veniente autem Tharsia ad navem, videns eam gora ait da eam veni huc ad me, Tharsia domina hic est ars studiorum tuorum necessaria, ut consoleris dominum navis huius et horum omnium, sedentem in tenebris horteris consolationem recipere, et provoces ad lucem exire lugentem coniugem etno filiam.